لاتاری شکلی از قمار است که در آن جوایز از طریق فرآیندی متکی بر شانس تخصیص می‌یابد. این ترتیب اغلب برای جمع آوری پول برای پروژه های عمومی استفاده می شود، اما همچنین می تواند منبع ثروت خصوصی برای برندگان باشد. تاریخچه لاتاری به قرن ها قبل برمی گردد و امروزه در سراسر جهان یافت می شود. آنها را می توان در اینترنت، در کازینو، و در مکان های دیگر بازی کرد. با این حال، چندین چیز وجود دارد که باید قبل از بازی در لاتاری بدانید.
شانس برنده شدن در لاتاری بسیار کم است. علاوه بر این، مردم تمایل دارند به بازی لاتاری معتاد شوند و حتی زمانی که چیزی برنده نمی شوند، به خرج کردن آن ادامه می دهند. به همین دلیل مهم است که بدانید چگونه از اعتیاد به لاتاری پیشگیری کنید و اگر قبلاً آن را دارید چگونه بر آن غلبه کنید.
کلمه “لاتاری” از کلمه هلندی lot به معنای سرنوشت یا شانس گرفته شده است. در طول تاریخ، مردم از طریق قرعه کشی به دنبال برکت خدا یا ثروت بوده اند. در مصر باستان، فراعنه برای انتخاب مقامات خود و تعیین بهترین زمان برای قربانی کردن حیوانات برای خدا از قرعه کشی استفاده می کردند. لاتاری های دولتی مدرن که امروزه با آنها آشنا هستیم ریشه در اروپای قرون وسطی دارد. در واقع، اولین قرعه کشی های دولتی اروپایی در اوایل دهه 1500 در بلژیک برگزار شد.
دولت های ایالتی از سود حاصل از قرعه کشی ها برای اهداف بسیاری استفاده می کنند. برخی این پول را صرف پروژه های زیربنایی، آموزش و خدمات اجتماعی می کنند. دیگران از آن برای بودجه عمومی برای رفع کمبود بودجه استفاده می کنند. در مورد دوم، ممکن است پول جایگزین سایر منابع درآمد مالیاتی شود، که می‌تواند وضعیت آن برنامه‌ها را بهتر از آنچه بدون بودجه قرعه‌کشی می‌بود، به همراه نداشته باشد.
در برخی از ایالت ها، سود حاصل از قرعه کشی برای تأمین مالی تحقیقات پزشکی و پیشرفت های علمی استفاده می شود. سایر ایالت ها از آنها برای حمایت از دانشگاه ها و کالج های دولتی خود استفاده می کنند. علاوه بر این، برخی از ایالت ها از درآمدهای بخت آزمایی خود برای تأمین مالی مراکز حمایتی برای قماربازان مشکل دار و سایر طرح های اعتیاد به قمار استفاده می کنند. با وجود محبوبیت قرعه کشی ها، برخی از منتقدان اشاره کرده اند که این برنامه ها راه بدی برای جمع آوری پول برای پروژه های عمومی است.
بحث اصلی که حامیان قرعه کشی از آن استفاده می کنند این است که بدون افزایش مالیات برای پروژه های دولتی پول جمع می کنند. این یک ایده جذاب است که رد کردن آن دشوار است، اما شواهد نشان می‌دهد که قرعه‌کشی‌ها واقعاً هیچ کاری برای شرکت‌کنندگان انجام نمی‌دهند و تأثیر قهقرایی قابل‌توجهی بر جمعیت‌هایی که تحت تأثیر قرار می‌دهند دارند. افرادی که درآمد کمتری دارند معمولاً نسبت بیشتری از درآمد خود را صرف خرید بلیط می کنند تا افرادی که درآمد بالاتری دارند و شانس برنده شدن بسیار پایین است.
در حالی که قرعه کشی شانس کوچکی برای برنده شدن بزرگ ارائه می دهد، بیشتر سود حاصل از بخت آزمایی به خرده فروشان و هزینه های سربار برای خود سیستم قرعه کشی می رسد. 40 درصد باقیمانده به دولت ایالتی تعلق می گیرد که می تواند در پروژه های مختلف از جمله تقویت زیرساخت ها و آموزش هزینه شود. بسیاری از مزایای دیگری که توسط حامیان قرعه‌کشی ذکر می‌شود، صرفاً کمپین‌های بازاریابی است تا مردم را متقاعد کنند که بازی کردن چیز خوبی است.